W Parku jesień w pełni. Drzewa straciły liście, trawy i trzciny się zażółciły i już tylko one szumią na wietrze. Na parkowych łąkach między ostatnimi krowami i końmi pasą się gęsi. Czuje oko, spośród czterech najliczniejszych gatunków: gęgawy, gęsi zbożowej, gęsi tundrowej i gęsi białoczelnej, dostrzeże bernikle białolice o szykownym, czarno-białym, upierzeniu. Na brzegach Postomi wśród pospolitych kaczek krzyżówek można zaobserwować świstuny, a także cyraneczki. Część z nich poleci dalej na zachód Europy, a część z nich zostanie w Parku. O ile nie nastanie bardzo mroźna i śnieżna zima…
A zima powoli się zbliża. Powoli, choć nieliczenie, w Parku pojawiają się łabędzie krzykliwe. Coraz częściej obserwowane są myszołowy włochate. Na owocowych krzewach pojawiają się gile, duże stada kwiczołów i szpaków. Na parkowych jeziorach, błyszczą śnieżną bielą bielaczki, przyciągając wzrok w tzw. kaczej zupie.